Daar liggen de dames. Verzadigd in een mandje dat ze in de hoek van de kamer hebben opgespoord. Vlakbij de tuindeuren, dus lekker briesje erbij en soms een zonnestraal. Wel een beetje klein (het mandje is zo'n 30 cm) als mama er ook nog bij wil, maar zelfs dat lukt ze. Wat een leven! Ze liggen hier zo vredig te slapen omdat ze kort ervoor hebben gedronken bij Luna. Dat maakt al slaperig, maar ook de toegang van de melkfabriek vergt tegenwoordig veel inspanning. Het is dezer dagen namelijk een hele kunst om haar melk te onfutselen, want Luna heeft er niet zoveel zin meer in na 6 weken.
Drie behoorlijke dames die in je buik liggen te duwen, en vechten om een goede ligplek lijkt mij ook geen pretje. En dat is nog los van de behoorlijke scherpe tandjes die ze in haar tepels zetten. Bovendien kan Luna bijna geen stap verzetten als de dames wakker zijn geworden en piepen om eten. Eerder vandaag zat ze rustig even buiten, en hup...daar hing er al weer eentje aan haar buik. Kort daarna bij het waterdrinken kwam Kitty om haar heen drentelen maar kon er net niet bij. En weer even later een achtervolging door Josephine die vastbesloten was om wat melk af te troggelen. Uiteindelijk gaf Luna toe, en zie het resultaat op de foto.
Het wordt dus echt de hoogste tijd dat ze iets anders gaan eten. Ik ben nu al zo'n twee weken alle methodes aan het uitproberen bij ze. Bekkies volsmeren, eten in de mondjes doen, 3 verschillende soorten voedsel eindeloos aanbieden. Maar het heeft allemaal geen zin, ze moeten het niet. Vandaag een nieuwe tip uitgeprobeerd: melk, warm water en kittenbrokjes bewerken met de staafmixer en voila: heerlijke warme kittenpasta. Ze hebben ieder een korreltje van hun mond gelikt. De rest heeft Luna opgegeten. Zucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten