Dag 75: Bel de brandweer!

De kittens zijn nu bijna 11 weken oud en beginnen steeds meer op echte poezen te lijken. Ze gaan zelfstandig heen en weer door het kattenluikje, of ze zitten ieder aan een kant om er leuk tegenaan te klepperen. Het eten gaat ook steeds beter. Josephine en Kitty eten nu beiden zelf uit het bakje maar alleen om de eerste honger te stillen. Er is altijd nog een tweede ronde waarbij Kitty nog wat kattenmelk bij de mousse geschonken krijgt, en Josephine mijn hand vol smurrie begint af te lebberen. Maargoed, er gaat in ieder geval genoeg in.

Als de meiden echt honger hebben staan ze ook als volleerde bedelaars rond mijn voeten te draaien als er een blikje opengaat. Kitty is zelfs zo vol spanning over wat er dan komen gaat dat ze inmiddels een goede been-beklimmer is geworden. Ze haalt na een week of 2 oefenen nu via mijn been en middel zelfs de aanrecht. Dat was voorheen best schattig, maar inmiddels lijkt mijn been op een krabpaal. Daarom voer ik nu tijdens het bereiden van hun voedsel tegelijkertijd een soort beenschud-dans uit zodat ze weer naar beneden afzakt. 

Afgelopen week bleek dat al dat oefenen op mijn been Kitty ook iets opgeleverd heeft. Mijn oudste dochter keek tijdens het ontbijt uit het raam en schreeuwde: 'Kitty zit in de boom!!!'. Dat leek me eerst nog wel schattig, tot ik zag hoe hoog ze was gekomen. Visioenen van stoere brandweermannen in mijn tuin spookten al door het hoofd, maar uiteindelijk bleek Kitty ook met verbale aanmoedigingen zelf naar beneden te kunnen. Het laatste stukje vallend, maar toen was de afstand wel te overzien. Nu heeft ze een nieuwe (lagere) boom uitgekozen. Er in gaat heel soepel (zoals op de video bovenaan te zien is), er uit nog wat minder. 

En nu we het toch over Kitty hebben, wil ik toch nog een kort filmpje plaatsen van een paar weken geleden. Iedere kitten heeft zijn eigen 'ding' namelijk. Josephine is bijvoorbeeld de enige kitten die spint, maar die ook erg hard kan mauwen. En Kitty blijkt een jachtinstinct met geluidseffecten te hebben. Vergeet je geluid dus niet aan te zetten bij de video...volgens mij dacht ze dat ze een vogel te pakken had :) 

Tenslotte (ja, er is veel bij te praten) onze verloren dochter Puck. Haar nieuwe familie laat weten dat ze goed eet en drinkt, dat ze ondeugend is en als een dolle met haar dierenspeelgoedwinkel speelt. Ze zijn allemaal heel erg gek op haar en heel erg blij. En aan de foto te zien is die liefde wederzijds inmiddels!

 Meer recente foto's van iedereen trouwens in de galerij linksboven op de pagina. Binnenkort de laatste blog want over anderhalve week gaat ook Kitty ons verlaten. Ik zit al een week op Memorylane om een mooie eindfilm af te leveren.