Dat hij/zij gebeuren is wel wat jammer. Liefst zou ik willen weten met wie we te maken hebben...een stevige dame of een robuuste kater. Maar het is gewoon bijna niet te doen voor een leek, ook niet nu ze wat groter zijn. Waar ik er eerst van overtuigd was dat met name de grijze een typische jongen was (incl. moederskind :) heb ik vandaag weer eens een blik geworpen. Het is allemaal zo pietepeuterig, ik moet toch gewoon geduld hebben.
De weegschaal tenslotte deed een beetje raar vanmorgen waardoor ik twijfel over de gewichten. Eerst gaf 'ie geen enkele groei aan van de kleinste, zelfs wat terugloop, wat het adrenaline-nivo bij mij behoorlijk deed stijgen. Maar toen bleek dat zelfs de grootste niet aangekomen leek te zijn heb ik alles nog eens herijkt en opnieuw gedaan. Toen was er bij de kleinste ineens 10 gram bij...maarja, ik vertrouw het nu niet meer zo. Vandaag er toch maar weer 1 mg blikjesmelk in gepriegeld, zal vast ergens goed voor zijn.
Vanwege de onzekerheid over de kleinste heb ik nu een 'potentiele eigenaren'-lijst aangelegd voor de 3e kitten. Want ik durf nog niet echt een kitten toe te zeggen die nog niet op orde is. En anderzijds: als mijn dochters weer thuis zijn gaan we toch nog maar eens kijken hoe ze dan zijn, en wie we zelf willen houden. Als dat zo doorgaat met die zorgen over de kleinste sta ik nog niet voor mijzelf in als het tijd zou worden om afscheid te nemen. Maar het is wel een luxe dat we nu het ultieme huis kunnen uitkiezen natuurlijk, vol liefde, aandacht en groen!
Als ik deze kleine grijze "muis" zie, zou ik 'm zo willen hebben, maar ik durf het niet aan met Nini.......Wat een dotje zeg:)
BeantwoordenVerwijderen